Sözlerim yetim kaldı,
Yüreğimse halâ Mecnun un çöllerinde
Gönlümün ücra köşelerinde sessizliğin,
Ve ayrılık var.
Tarihi hesaplanmış bir bir
Gözlerimden düşen bir damla yaş, ismin
Geride kalan, bu aciz beden ve yalnızlık olmuş.
" Gitme " diyemedim...
Gücüm yetmedi karşına çıkmaya.
Verilmiş sözlerin arkasında duramayan bir yürekle,
İşim olmazdı benim!
Sevmeyi öğrendiğim gün,
Sonum oldun GÜLÜM...
Hani tebessümlerimiz vardı,
Solmamak için yaşayan
Sonra hayallerimiz ve umutlarımız vardı,
Bizi " bize " bağlayan...
Nerden çıktı şimdi bu yalnızlık!
Hatayı yapan ben miydim?
Sözüm mü oldu sana gitmeni gerektiren
Beklemedin demiştim ya,
UNUT GİTSİN..!
Sen bu yüreği hak etmemişsin zaten
Ölmemişsin benim gibi,
Ezilmemiş, parçalanmamış yüreğin.
Düşüncelerdeyim şimdi,
Sen yine hayâlsin gözlerimde
Kalakaldım bir başıma köşelerde...
Yokluğun değil,
" SEVİYORUM " diyen yalan gözlerin vurdu beni!
Başıma sardım tüm belaları,
Sen vazgeçilmezim olan belalımdın
Bir kurşuna deymezdi hayat!
Ölüm gelecekse kabulüm kurşunlarına...
Aciz bedenim yığılırsa kaldırım köşelerinde al kanlar ile,
Sen Aldırma!
Elbet Yabancı Bir Kuş Götürecektir Senliğimi...
Sevdam ile gömüleceğim.
Sen aldırma Belâlım
Bu dünya senin olsun,
Bana yasaksın!
Seni ahiretime sakladım
Sen benim vazgeçemediğim belâlımsın |
